شب ها (فریدون مشیری)

شب ها که سکوت است و سکوت است و سیاهی

آواز تو می خواندم از لایتناهی
آوای تو می آوردم از شوق به پرواز
شب ها که سکوت است و سکوت است و سیاهی
امواج نوای تو ،به من می رسد از دور
دریایی و من تشنه مهر تو ،چو ماهی
وین شعله که با هر نفسم می جهد از جان
خوش می دهد از گرمی این شوق ،گواهی
دید از تو اگر صبح ابد هم دهدم دست
من سرخوشم از لذت این چشم به راهی
ای عشق تو را دارم و دارای جهانم

همراه تویی،هر چه تو گویی و تو خواهی