تنهایی

ساعتها زیر دوش می نشینی به کاشی های حمام خیره می شوی

غذایت را سرد می خوری
ناهارها نصفه شب ، صبحانه را شام!
لباسهایت دیگر به تو نمی آیند ، همه را قیچی می زنی!

ساعتها به یک آهنگ تکراری گوش می کنی و هیچ وقت آهنگ را حفظ نمی شوی!
شبها علامت سوالهای فکرت را می شمری تا خوابت ببرد!
تنهـــــــــــــــائی از تو آدمی میسازد که دیگر شبیه آدم نیست.

سهراب عزیز

یاد سهراب بخیر ! آن سپهری که تا لحظه خاموشی گفت : باورت گر بشود گر نشود

حرفی نیست ، اما ، نفسم می گیرد در هوایی که نفس های تو نیست ...

دیدگاه من از عشق

می گوینداسب حیوانی نجیب است

تونجیب ترین اسب رویاهای منی برای تاختن

نمی گویم چشمانت چون ستاره ورخت چون ماه می درخشد

امابه اندازه کرم شب تاب می درخشی

کَفترعشق که به خون بال وپرش رنگین است

حکمِ عشق ،آمدنش ، سنگین است